Астатот (85At) има 41 познат изотоп, од кои сите се радиоактивни. Нивните масени броеви се движат од 188 до 229 (иако 189At е неоткриен). Исто така, постојат 24 познати метастабилнивозбудени состојби. Најдолговечниот изотоп е 210At, кој има време на полураспад од 8,1 часа. Најдолготрајниот изотоп што постои во природно настанатите распадни низи е 219At со време на полураспад од 56 секунди.
↑( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
↑# – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
Астатот има 23 јадрени изомери (јадра со еден или повеќе нуклеони - протони или неутрони – во возбудена состојба). Јадрениот изомер може да се нарече и „мета-состојба“; ова значи дека системот има повеќе внатрешна енергија од „основната состојба“ (состојбата со најниска можна внатрешна енергија), што го прави првиот веројатно да се распадне во вториов. Може да има повеќе од еден изомер за секој изотоп. Најстабилен од нив е астатот-202m1,[б 3] кој има време на полураспад од околу 3 минути. Ова е подолго од времињата на сите основни состојби освен оние на изотопите 203-211 и 220. Најнестабилен е астатот-214m1, неговото време на полураспад од 265 нс е пократко од времињата на сите основни состојби освен онаа на астатот-213.[4]
Енергијата на алфа-распадот го следи истиот тренд како и за другите тешки елементи. [10] Полесните астатски изотопи имаат доста високи енергии на алфа распаѓање, кои стануваат пониски како што јадрата стануваат потешки. Сепак, астатот-211 има значително поголема енергија од претходниот изотоп; има јадро со 126 неутрони, а 126 е волшебен број (што одговара на исполнета неутронска обвивка). И покрај тоа што има слично време на време на полураспад како претходниот изотоп (8,1 часа за астатот-210 и 7,2 часа за астатот-211), веројатноста за алфа-распаѓање е многу поголема за вториот: 41,8 проценти наспроти само 0,18 проценти.[4][б 4] Двата следни изотопи ослободуваат уште повеќе енергија, а астатот-213 ослободува најголема количина на енергија од сите астатски изотопи. Поради оваа причина, тој е најкраткотрајниот изотоп на астатот. [10] Иако потешките астатски изотопи ослободуваат помалку енергија, не постои долговечен изотоп на астатот; ова се случува поради зголемената улога на бета распаѓањето . [10] Овој режим на распаѓање е особено важен за астатот: уште во 1950 година, се претпоставуваше дека елементот нема бета-стабилни изотопи (т.е. оние кои воопшто не подлежат на бета распаѓање),[11] иако мерењата на јадрената маса откриваат дека 215 At е всушност бета-стабилен, бидејќи има најниска маса од сите изобари [21] со [[12] Пронајден е режим на бета-распад за сите други астатски изотопи освен за 212-216At и нивните изомери.[4][5] Меѓу другите изотопи: астатот-210 и полесните изотопи се распаѓаат со позитронска емисија. Астатот-217 и потешките изотопи се подложени на бета-распад, а астатот-211 се распаѓа со зафаќање електрони наместо тоа.[4] Астатот-212 и астатот-216 се очекува да се распаѓаат во секој случај.
Најстабилен изотоп на астатот е астатот-210, кој има време на полураспад од околу 8,1 часа. Примарниот режим на распаѓање на овој изотоп е емисија на позитрон до релативно долготрајниот алфа-емитер, полониум-210. Вкупно, само пет изотопи на астатот имаат време на полураспад кој надминува еден час: оние помеѓу 207 и 211. Најмалку стабилен изотоп на основната состојба е астатот-213, со време на полураспад од околу 125 наносекунди. Тој е подложен на алфа-распад до крајно долговечниот (во пракса, стабилен) изотоп бизмут-209.[4]
Белешки
↑ Во табелата, под зборовите „вишок на маса“, се дадени енергетските еквиваленти наместо стварните вишоци на маса; „вишок на маса на ќерката“ значи енергетски еквивалент на збирот на масениот вишок на ќерката на изотопот и алфа-честичката; „Време на полураспад на алфа-распадот“ се однесува на полураспадот ако се испуштени режимите на распаѓање, освен алфа-распадот.
↑Бидејќи не е докажано дека астатот-221 подлежи на алфа-распад, енергијата на алфа-распадот е теоретска. Вредноста за вишок на маса се пресметува наместо да се мери.
↑„m1“ значи дека оваа состојба на изотопот е следната можна погоре – енергија поголема од основната состојба. „m2“ и слични ознаки се однесуваат на понатамошни повисоки енергетски состојби. Бројот може да се намали ако има само една добро воспоставена мета-состојба, како што е астатот-216m. Постојат и други техники за означување.
↑Ова значи дека ако се изостават режимите на распаѓање, освен алфа-распадот, тогаш астатот-210 има време на полураспад на алфа-распадот од 4.628,6 часа (128,9 дена), а астатот-211 има време на полураспад од 17,2 часа (0,9 дена). Затоа, астатот-211 е помалку стабилен кон алфа-распадот од полесниот изотоп и е поверојатно да претрпи алфа-распад во истиот временски период.