Изотопи на волфрамот

Природниот волфрам (₇₄W) се состои од пет изотопи. Четири се сметаат за стабилни (¹⁸²W, ¹⁸³W, ¹⁸⁴W и ¹⁸⁶W) и еден е малку радиоактивен, ¹⁸⁰W, со исклучително долг време на полураспад од 1,8 ± 0,2 егзагодини (10¹⁸ години). Во просек, два алфа-распада од ¹⁸⁰ W се случуваат на грам природен волфрам годишно, така што за повеќето практични цели, ¹⁸⁰W може да се сметаат за стабилни. Теоретски, сите пет може да се распаднат во изотопи на елементот 72 (хафниум) со алфа-распад, но само ¹⁸⁰W е забележано дека го прави тоа. Другите природни изотопи не се забележани дека се распаѓаат (тие се набљудувачки стабилни), а утврдени се долните граници за нивното време на полураспад:

¹⁸²W, t_1/2 > 7,7×10²¹ години

¹⁸³W, t_1/2 > 4,1×10²¹ години

¹⁸⁴W, t_1/2 > 8,9×10²¹ години

¹⁸⁶W, t_1/2 > 8,2×10²¹ години

Триесет и четири вештачки радиоизотопи на волфрамот се одликуваат со масени броеви кои се движат од 156 до 194, од кои најстабилни се ¹⁸¹W со време на полураспад од 121,2 дена, ¹⁸⁵W со време на полураспад од 75,1 ден, ¹⁸⁸W со време на полураспад од 6,18 W со време на полураспад од ^6,1W со време на полураспадод 69,4 дена и ¹⁷⁸W со време на полураспад од 21,6 дена. Сите преостанати радиоактивни изотопи имаат време на полураспадпомал од 24 часа, а повеќето од нив имаат време на полураспад помало од 8 минути. Волфрамот има и дванаесет познати метасостојби, од кои најстабилна е ^179m1W (t_1/2 6,4 минути).

1. ↑ ^mW – Возбуден јадрен изомер.
2. ↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
3. ↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
4. ↑ Задебелен полураспад – речиси стабилен, период на полураспад подолг од староста на вселената.
5. ↑ ^{5,0 5,1} # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
6. ↑ Облици на распад:

   EC:	Електронски зафат
   IT:	Јадрен преод

7. ↑ Задебелен закосен симбол како изведен – Изведениот производ е речиси производ.
8. ↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
9. ↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
10. ↑ Првобитен радионуклид
11. ↑ Се верува дека подлежи на α-распад до ¹⁷⁸Hf со време на полураспад од преку 7,7×10²¹ г
12. ↑ Се верува дека подлежи на α-распад до ¹⁷⁹Hf со време на полураспад од преку 4,1×10²¹ г
13. ↑ Се верува дека подлежи на α-распад до ¹⁸⁰Hf со време на полураспад од преку 8,9×10²¹ г
14. ↑ Се верува дека подлежио на α-распад до ¹⁸²Hf или β⁻β⁻ decay to ¹⁸⁶Os со време на полураспад од преку 8,2×10²¹ г

• Isotope masses from:
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
• Isotopic compositions and standard atomic masses from:
  • de Laeter, John Robert; Böhlke, John Karl; De Bièvre, Paul; Hidaka, Hiroshi; Peiser, H. Steffen; Rosman, Kevin J. R.; Taylor, Philip D. P. (2003). „Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683–800. doi:10.1351/pac200375060683.
  • Wieser, Michael E. (2006). „Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 78 (11): 2051–2066. doi:10.1351/pac200678112051.
• „News & Notices: Standard Atomic Weights Revised“. International Union of Pure and Applied Chemistry. 19 October 2005.
• Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources.
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
  • National Nuclear Data Center. „NuDat 2.x database“. Brookhaven National Laboratory.
  • Holden, Norman E. (2004). „11. Table of the Isotopes“. Во Lide, David R. (уред.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9.

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og
		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди