Само 87Sr е радиоген. Се добива со распаѓање од радиоактивниот алкален метал 87Rb, кој има време на полураспад од 4,88 × 1010 години (т.е. повеќе од три пати подолгo од сегашната старост на универзумот). Така, постојат два извора на 87Sr во кој било материјал: првобитен, образуван за време на нуклеосинтезата заедно со 84Sr, 86Sr и 88Sr, и образуван со радиоактивно распаѓање од 87Rb. Односот 87Sr/ 86Sr е параметарот што обично се пријавува во геолошките истражувања.[1] Соодносите во минералите и карпите имаат вредности кои се движат од околу 0,7 до поголеми од 4,0 (види рубидиум-стронциумово датирање). Бидејќи стронциумот има електронска конфигурација слична на онаа на калциумот, тој лесно го заменува калциумот во минералите.
Покрај четирите стабилни изотопи, познато е дека постојат триесет и два нестабилни изотопи на стронциумот, кои се движат од 73Sr до 108Sr. Радиоактивните изотопи на стронциумот првенствено се распаѓаат во соседните елементи итриум (89Sr и потешки изотопи, преку бета-минус распад) и рубидиум (85Sr, 83Sr и полесни изотопи, преку позитронска емисија или електронски зафат). Најдолговечните од овие изотопи и најрелевантно проучуваните се 90Sr со време на полураспад од 28,9 години, 85Sr со време на полураспад од 64,853 дена и 89Sr со време на полураспад од 50,57 дена. Сите други изотопи на стронциумот имаат време на полураспад пократко од 50 дена, повеќето под 100 минути.
Стронциумот-89 е вештачки радиоизотоп кој се користи во третман на рак на коските.[2] Оваа примена ја користи неговата хемиска сличност со калциумот, што му овозможува да го замени калциумот во коскените структури. Во околности кога пациентите со рак имаат широко распространети и болни коскени метастази, употребата на 89Sr резултира со испорака на бета-честички непосредно до канцерогените делови на коската, каде што е најголем прометот на калциум. Стронциумот-90 е нуспроизвод на јадреното цепење, присутен во нуклеарниот пад. Нуклеарната несреќа во Чернобил во 1986 година контаминирала огромна област со 90Sr.[3] Предизвикува здравствени проблеми, бидејќи го заменува калциумот во коските, спречувајќи исфрлање од телото. Бидејќи е долготраен високоенергетски бета-емитер, се користи во уредите SNAP (Systems for Nuclear Auxiliary Power). Овие уреди ветуваат употреба во вселенски летала, оддалечени метеоролошки станици, навигациски пловци итн., каде што е потребен лесен, долготраен, нуклеарно-електричен извор на енергија.
Во 2020 година, истражувачите откриле дека огледалните нуклиди73Sr и 73Br не се однесуваат идентично еден со друг како што се очекувало.[4]
↑( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
↑# – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
↑ 4,04,1# – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
↑Wang, Meng; Huang, W.J.; Kondev, F.G.; Audi, G.; Naimi, S. (2021). „The AME 2020 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references*“. Chinese Physics C. 45 (3): 030003. doi:10.1088/1674-1137/abddaf.