Изотопи на живата

Постојат седум стабилни изотопи на жива (₈₀Hg) од кои најзастапен е ²⁰²Hg (29,86%). Најдолговечните радиоизотопи се ¹⁹⁴Hg со полуживот од 444 години и ²⁰³Hg со полуживот од 46.612 дена. Повеќето од преостанатите 40 радиоизотопи имаат полуживот кој е помал од еден ден. ¹⁹⁹Hg и ²⁰¹Hg се најчесто проучуваните ЈМР-активни јадра, кои имаат спинов квантен број од 1/2 и 3/2 соодветно. Сите изотопи на живата се или радиоактивни или набљудувачки стабилни, што значи дека се предвидува дека се радиоактивни, но не е забележано вистинско распаѓање. Се предвидува дека овие изотопи ќе претрпат или алфа-распаѓање или двојно бета-распаѓање.

1. ↑ ^mHg – Возбуден јадрен изомер.
2. ↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
3. ↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2} # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
5. ↑ Облици на распад:

   EC:	Електронски зафат
   IT:	Јадрен преод

6. ↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
7. ↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
8. ↑ Се верува дека подлежи на β⁺β⁺ распад до ¹⁹⁶Pt со време на полураспад поголемо од 2,5×10¹⁸ години; исто така теоретски подлежи на α распд до ¹⁹²Pt
9. ↑ Се верува дека подлежи на α распад до ¹⁹⁴Pt
10. ↑ Се верува дека подлежи на α распад до ¹⁹⁵Pt
11. ↑ Се верува дека подлежи на α распад до ¹⁹⁶Pt
12. ↑ Се верува дека подлежи на α распад до ¹⁹⁷Pt
13. ↑ Се верува дека подлежи на α распад до ¹⁹⁸Pt
14. ↑ Се верува дека подлежи на β⁻β⁻ распад до ²⁰⁴Pb
15. ↑ Распаден меѓупроизвод на ²³⁸U

• Isotopic compositions and standard atomic masses from:
  • de Laeter, John Robert; Böhlke, John Karl; De Bièvre, Paul; Hidaka, Hiroshi; Peiser, H. Steffen; Rosman, Kevin J. R.; Taylor, Philip D. P. (2003). „Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683–800. doi:10.1351/pac200375060683.
  • Wieser, Michael E. (2006). „Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 78 (11): 2051–2066. doi:10.1351/pac200678112051.
• „News & Notices: Standard Atomic Weights Revised“. International Union of Pure and Applied Chemistry. 19 October 2005.
• Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources.
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
  • Предлошка:NUBASE 2016
  • National Nuclear Data Center. „NuDat 2.x database“. Brookhaven National Laboratory.
  • Holden, Norman E. (2004). „11. Table of the Isotopes“. Во Lide, David R. (уред.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9.

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og
		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди