Изотопи на среброто

Природното сребро (₄₇Ag) е составено од два стабилни изотопи ¹⁰⁷Ag и ¹⁰⁹Ag во речиси еднаков сооднос, при што ¹⁰⁷Ag е малку позастапен (51,839% природна застапеност ). Имено, среброто е единствениот елемент со сите стабилни изотопи кои имаат нуклеарни спинови од 1/2. Така и јадрата ¹⁰⁷Ag и ¹⁰⁹Ag произведуваат тесни линии во спектрите на јадрената магнетна резонанција.^[1]

Определени се 40 радиоизотопи од кои најстабилни се ¹⁰⁵Ag со полуживот од 41,29 дена, ¹¹¹Ag со полуживот од 7,43 дена и ¹¹²Ag со полуживот од 3,13 часа.

Сите преостанати радиоактивни изотопи имаат полуживот помало од еден час, а поголемиот дел од нив имаат полуживот помало од 3 минути. Овој елемент има бројни метасостојби, при што најстабилни се ^108mAg (полуживот 439 години), ^110mAg (полуживот 249,86 дена) и ^106mAg (полуживот 8,28 дена).

Изотопите на среброто се движат по атомска тежина од ⁹²Ag до ¹³²Ag. Примарниот режим на распаѓање пред најзастапениот стабилен изотоп, ¹⁰⁷Ag, е електронски зафат, а примарниот режим после е бета-распад. Примарните распадни производи пред ¹⁰⁷Ag се изотопи на паладиумот (елемент 46), а примарните производи потоа се изотопи на кадмиумот (елемент 48).

Изотопот на паладиумот ¹⁰⁷Pd се распаѓа со бета-емисија на ¹⁰⁷Ag со полуживот од 6,5 милиони години. Железните метеорити се единствените објекти со доволно висок сооднос паладиум/сребро за да се добијат мерливи варијации во застапеността на ¹⁰⁷Ag. Радиогенскиот ¹⁰⁷Ag за прв пат бил откриен во метеорит во Санта Клара во 1978 година.

Откривачите сугерираат дека спојувањето и диференцијацијата на малите планети со железо можеби се случиле 10 милиони години по нуклеосинтетичкиот настан. ¹⁰⁷Pd наспроти ¹⁰⁷Ag корелациите забележани во телата, кои јасно се стопиле од создавањето на Сончевиот Систем, мора да го одразуваат присуството на живи краткотрајни нуклиди во раниот Сончев Систем.

1. ↑ ^mAg – Возбуден јадрен изомер.
2. ↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
3. ↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
4. ↑ ^{4,0 4,1 4,2} # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
5. ↑ Облици на распад:

   EC:	Електронски зафат
   IT:	Јадрен преод
   n:	Неутронски распад
   p:	Протонски распад

6. ↑ Задебелен закосен симбол како изведен – Изведениот производ е речиси производ.
7. ↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
8. ↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
9. ↑ ^{9,0 9,1 9,2} Редоследот на основната состојба и на изомерот е неизвесен.
10. ↑ Се користи при датирање на одредени настани од раната историја на Сончевиот Систем
11. ↑ ^{11,0 11,1} Фисионен производ

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og
		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди