Изотопи на фермиумот

Фермиумот (₁₀₀Fm) е вештачки елемент и затоа за него не може да се даде стандардна атомска тежина. Како и сите вештачки елементи, тој нема стабилни изотопи. Првиот изотоп што бил откриен (во резултат од нуклеарното тестирање) бил ²⁵⁵Fm во 1952 година. ²⁵⁰Fm бил независно синтетизиран кратко време по откривањето на ²⁵⁵Fm. Познати се 20 радиоизотопи со атомска маса од ²⁴¹Fm до ²⁶⁰Fm (²⁶⁰Fm не е потврден) и 4 јадрени изомери, ^247mFm, ^250mFm, ^251mFm и ^253mFm. Најдолговечниот изотоп е ²⁵⁷Fm со време на полураспад од 100,5 дена, а најдолговечниот изомер е ^247mFm со време на полураспад од 5,1 секунди.

1. ↑ ^mFm – Возбуден јадрен изомер.
2. ↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
3. ↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
4. ↑ Облици на распад:

   EC:	Електронски зафат
   IT:	Јадрен преод
   SF:	Спонтан распад

5. ↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
6. ↑ # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
7. ↑ Теоретски способен за β⁺β⁺-распад до ²⁵²Cf
8. ↑ Најтежок нуклид добие со неутронски зафат
9. ↑ Откритието на изотопот не е потврдено
10. ↑ Не е директно синтетизиран, постои како распаден производ на ²⁶⁰Md

Откритието на ²⁶⁰Fm во 1997 година не било потврдено.

• Isotope masses from:
  • M. Wang; G. Audi; A. H. Wapstra; F. G. Kondev; M. MacCormick; X. Xu; и др. (2012). „The AME2012 atomic mass evaluation (II). Tables, graphs and references“ (PDF). Chinese Physics C. 36 (12): 1603–2014. Bibcode:2012ChPhC..36....3M. doi:10.1088/1674-1137/36/12/003. S2CID 250839471 Проверете ја вредноста |s2cid= (help). Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-09-28. Посетено на 2025-03-04.
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
• Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources.
  • Audi, G.; Kondev, F. G.; Wang, M.; Pfeiffer, B.; Sun, X.; Blachot, J.; MacCormick, M. (2012). „The NUBASE2012 evaluation of nuclear properties“ (PDF). Chinese Physics C. 36 (12): 1157–1286. Bibcode:2012ChPhC..36....1A. doi:10.1088/1674-1137/36/12/001. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-02-22.
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
  • National Nuclear Data Center. „NuDat 2.x database“. Brookhaven National Laboratory.
  • Holden, Norman E. (2004). „11. Table of the Isotopes“. Во Lide, David R. (уред.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9.
  • M. Thoennessen (2012). „Discovery of Isotopes of Elements with Z≥100“. Atomic Data and Nuclear Data Tables. 99 (3): 312–344. arXiv:1203.2105. Bibcode:2013ADNDT..99..312T. doi:10.1016/j.adt.2012.03.003. S2CID 94982856.

п р у Изотопи на хемиските елементи
1 H																	2 He
3 Li	4 Be											5 B	6 C	7 N	8 O	9 F	10 Ne
11 Na	12 Mg											13 Al	14 Si	15 P	16 S	17 Cl	18 Ar
19 K	20 Ca	21 Sc	22 Ti	23 V	24 Cr	25 Mn	26 Fe	27 Co	28 Ni	29 Cu	30 Zn	31 Ga	32 Ge	33 As	34 Se	35 Br	36 Kr
37 Rb	38 Sr	39 Y	40 Zr	41 Nb	42 Mo	43 Tc	44 Ru	45 Rh	46 Pd	47 Ag	48 Cd	49 In	50 Sn	51 Sb	52 Te	53 I	54 Xe
55 Cs	56 Ba		72 Hf	73 Ta	74 W	75 Re	76 Os	77 Ir	78 Pt	79 Au	80 Hg	81 Tl	82 Pb	83 Bi	84 Po	85 At	86 Rn
87 Fr	88 Ra		104 Rf	105 Db	106 Sg	107 Bh	108 Hs	109 Mt	110 Ds	111 Rg	112 Cn	113 Nh	114 Fl	115 Mc	116 Lv	117 Ts	118 Og
		57 La	58 Ce	59 Pr	60 Nd	61 Pm	62 Sm	63 Eu	64 Gd	65 Tb	66 Dy	67 Ho	68 Er	69 Tm	70 Yb	71 Lu
		89 Ac	90 Th	91 Pa	92 U	93 Np	94 Pu	95 Am	96 Cm	97 Bk	98 Cf	99 Es	100 Fm	101 Md	102 No	103 Lr
Таблица на нуклиди