Бахчысарайскі фантан
«Бахчысарайскі фантан» — другая паўднёвая байранічная паэма Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна, напісаная ім у 1821—1823 гадах (час паўднёвай ссылкі) пад уплывам ад наведвання Бахчысарайскага палаца крымскіх ханаў. Гісторыя стварэнняПушкін з сям'ёй генерала Раеўскага наведаў Ханскі палац у Бахчысараі 7 верасня 1820 года. У яго лісце да Дэльвіга ёсць наступнае апісанне[1]:
Арыгінальны тэкст (руск.)
В Бахчисарай приехал я больной. Я прежде слыхал о странном памятнике влюблённого хана. К ** поэтически описывала мне его, называя la fontaine des larmes. Вошед во дворец, увидел я испорченный фонтан; из заржавой железной трубки по каплям падала вода. Я обошёл дворец с большой досадою на небрежение, в котором он истлевает, и на полуевропейские переделки некоторых комнат. NN почти насильно повёл меня по ветхой лестнице в развалины гарема и на ханское кладбище. Паэма была пачата ўвесну 1821 года. У лісце брату Пушкін пісаў пра непажаданасць публікацыі паэмы з той прычыны, што «многія месцы адносяцца да адной жанчыны, у якую я быў вельмі доўга і вельмі па-дурному закаханы». Асоба гэтай дамы цягам доўгага часу застаецца адным з нявырашаных пытанняў пушкіністыкі (т. зв. утоенае каханне Пушкіна)[2]. Беларускі перакладПаэма перакладзена на беларускую мову Міколам Хведаровічам (1937). Крыніцы
Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia