Язерскі (паэма)

Язерскі
Езерскій
Жанр	паэма
Аўтар	Аляксандр Сяргеевіч Пушкін
Мова арыгінала	руская
Дата напісання	1832–1833
Дата першай публікацыі	1836

«Язе́рскі» — незавершаная паэма Аляксандра Сяргеевіча Пушкіна.

Праз год пасля падрыхтоўкі да друку канчатковага тэксту «Яўгена Анегіна», з канца 1832 года і цягам першых месяцаў 1833 года, Пушкін быў ахоплены задумай новага вялікага твора — другога рамана ў вершах, стылістычна блізкага да першага і пісанага таксама анегінскай страфой (у чарнавіках Пушкін прама назваў яго «новым раманам»), але з істотна іншым, падкрэслена дэкласіраваным героем — дробным чыноўнікам (са старажытнага баярскага роду), які дэманстратыўна палемічна ўводзіўся ім у паэзію.

Упершыню як асобны твор раман увайшоў у вялікі савецкі акадэмічны збор сачыненняў Пушкіна (у раздзел паэм) пад рэдактарскай назвай паводле прозвішча героя (у рукапісе назвы не мае).

Задума засталася неажыццёўленай: прыкладна к сярэдзіне 1833 года былі перабелены толькі пятнаццаць пачатковых строф, якія, па сутнасці, былі толькі ўводзінамі. У чарнавіках захаваліся невялікія накіды працягу, у якіх Пушкін даводзіць да ведама чытачоў, што яго герой-чыноўнік «быў сачыніцель» (друкаваў свае артыкулы ў часопісе «Соревнователь просвещения и благотворения», які выходзіў у Пецярбургу з 1818 па 1825 год) і «каханак»: быў закаханы «ў Мяшчанскай па суседстве ў адну ліфляндачку», якая «адна з матуляю сваёй // Жыла ў дамку, які дастаўся // Па спадчыне нядаўна ёй // Ад дзядзькі Франца».

Накід заканчваецца радкамі: « Дзядзька той — // Але з мяшчанскім радаводам // Я скончу — буду пакрысе // Пісаць любоўныя прыгоды, // Пакуль ізноў не занясе». Аднак паэт зусім спыніў працу над сваёй задумай, каб праз некалькі месяцаў зусім па-новаму вярнуцца да яе ў «Медным конніку», які з'яўляецца блізкім да «Язерскага» ў сюжэтных адносінах і мае ў сабе шэраг радкоў з яго.

Зусім незадоўга да смерці, у ліпені — пачатку верасня 1836 года, Пушкін перапрацаваў частку строф «Язерскага» ў самастойны твор — «Родословную моего героя», апублікаваную ім у 3-м томе «Современника» з падзагалоўкам «Отрывок из сатирической поэмы».