இந்தியத் தேர்தல்கள் 2012

இந்தியக் குடியரசு
இக்கட்டுரை இந்திய அரசு மற்றும் அரசியல் என்ற தொடரின் ஒரு பகுதி
நடுவண் அரசு இந்திய அரசியலமைப்பு அடிப்படை உரிமைகள் செயலாட்சியர்: குடியரசுத் தலைவர் குடியரசுத் துணைத் தலைவர் பிரதமர் அமைச்சரவை நாடாளுமன்றம்: மாநிலங்களவை மக்களவை மாநிலங்களவைத் தலைவர் மக்களவைத் தலைவர் சட்டம்: உச்ச நீதிமன்றம் தலைமை நீதிபதி உயர் நீதிமன்றங்கள் மாவட்ட நீதிமன்றங்கள்
தேர்தல்கள் தேர்தல் ஆணையம்: தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர்
அரசியல் கட்சிகள் தேசியக் கட்சிகள் மாநிலக் கட்சிகள் தேசியக் கூட்டணி: இடது முன்னணி தேசிய சனநாயகக் கூட்டணி ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி
மாநில அரசு ஆளுநர் மாநிலச் சட்டப் பேரவை மாநிலச் சட்டமன்ற மேலவை (இந்தியா) ஊராட்சி மன்றம்
இந்திய அரசு வலைவாசல்
பா உ தொ

இந்தியத் தேர்தல்கள் 2012 (2012 elections in India) என்பது இந்தியாவில் நடைபெற்ற ஏழு மாநிலச் சட்டப் பேரவைத் தேர்தல்கள் திட்டமிடப்பட்டு நடத்தப்பட்ட பல உள்ளாட்சித் தேர்தல்களையும் உள்ளடக்கியது. இந்தியக் குடியரசின் 13வது குடியரசுத்தலைவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான 14வது குடியரசுத் தலைவர் தேர்தலும் 2012ல் நடைபெற்றது.

கோவா, குசராத்து, இமாச்சலப் பிரதேசம், மணிப்பூர், பஞ்சாப், உத்தரப் பிரதேசம் மற்றும் உத்தராகண்டம் ஆகிய மாநிலங்களின் சட்டப் பேரவைகளின் பதவிக்காலம் 2012ஆம் ஆண்டில் முடிவடைந்தது. இந்த ஆண்டின் முதல் காலாண்டில் மணிப்பூர், பஞ்சாப், உத்தராகண்டம், உத்தரப்பிரதேசம் மற்றும் கோவா ஆகிய மாநிலங்களுக்குத் தேர்தல் நடத்துவதற்கான தேதிகளை இந்திய தேர்தல் ஆணையம் வெளியிட்டது. அதேசமயம் இமாச்சலப் பிரதேசம் மற்றும் குசராத்தில் இறுதிக் காலாண்டில் தேர்தல் நடைபெற்றது.

முதல் சுற்றுத் தேர்தல்களில், மணிப்பூர் மற்றும் பஞ்சாப் மாநிலங்களில் ஆட்சியில் உள்ள அரசு வெற்றி பெற்றது. உத்தரப்பிரதேசம் மற்றும் கோவாவில் கடுமையான ஆட்சிக்கு எதிரான மனநிலையில் வெற்றி இருந்தது. உத்தராகண்டம் மாநிலத்தில் ஆட்சிக்கு எதிரான பன்முகத்தன்மையுடன் தொங்கு சட்டசபை ஏற்பட்டது. இரண்டாவது சுற்றுத் தேர்தலில், இமாச்சலப் பிரதேசத்தில், தற்போதைய முதல்வர் பிரேம் குமார் துமால் தலைமையிலான பாரதிய ஜனதா கட்சி, முக்கியமாக ஊழல் மற்றும் திறமையில்லா ஆட்சிக் காரணமாக எழுந்த மிகப்பெரிய ஆட்சி எதிர்ப்பு அலையில் தோல்வியடைந்தது. இத்தேர்தலில் இந்தியத் தேசிய காங்கிரஸ் மூத்த தலைவர் வீரபத்ர சிங் 6வது முறையாக முதல்வராகப் பதவியேற்றார். மேற்கு மாநிலமான குசராத்தில், 2002 முதல் ஆட்சியில் இருக்கும் தற்போதைய முதல்வர் நரேந்திர மோதி, நான்காவது முறையாகப் போட்டியிட்டார். இரண்டு கட்டங்களாக நடைபெற்ற இத்தேர்தலில், 182ல் 119 இடங்களைப் பாஜக ஆட்சி அமைத்தது. 1995லிருந்து பாரதிய ஜனதா கட்சியை இங்கு ஆண்டு வருகின்றது.

13வது குடியரசுத் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதற்காக 14வது மறைமுக குடியரசுத் தலைவர் தேர்தல், 19 சூலை 2012^[1] அன்று இந்தியாவில் நடைபெற்றது. சூலை 22 அன்று பிரணாப் முகர்ஜி வெற்றி பெற்றதாக அறிவிக்கப்பட்டது.^[2] பிரணாப் முகர்ஜி 373,116 நாடாளுமன்ற வாக்குகளும் 340,647 சட்டமன்ற உறுப்பினர் வாக்குகள் என மொத்தம் 713,763 வாக்குகளைப் பெற்றுத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றார். இவர் 145,848 நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் வாக்குகள் மற்றும் 170,139 சட்டமன்ற உறுப்பினர் வாக்குகள் என மொத்தம் 315,987 வாக்குகள் பெற்று பி. ஏ. சங்மாவை தோற்கடித்தார்.^[3] அணி மாறி வாக்களித்தவர்களின் வாக்கு முகர்ஜியின் வெற்றிக்கு உதவியது.^[4]

சர்ச்சைக்குரிய நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பின் போதும், இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் கோவாவில் 2005 முதல் கூட்டணிக் கட்சிகளுடன் ஆட்சி செய்து வந்தது.  முதல்வர் திகம்பர் காமத்தின் கீழ் இதன் கூட்டணிக் கட்சியான தேசியவாத காங்கிரஸ் கட்சியுடன் தேர்தலுக்குச் செல்லும்.  முக்கிய எதிர்க்கட்சியான பிஜேபி முன்னாள் முதல்வர் மனோகர் பாரிக்கர் தலைமையில் தேர்தலைச் சந்தித்தது. கத்தோலிக்க வாக்காளர்களைப் பெற பாஜகவின் முயற்சிகள் ஆளும் கட்சியின் சுரங்கம் ஊழல் தேர்தலில்^[5] முக்கியப் பிரச்சினையாக இருந்தன.

மார்ச் 3ம் தேதி தேர்தல் நடந்தது. இதன் முடிவு மார்ச் 6ஆம் தேதி வெளியிடப்பட்டது.

பாஜக மிகப்பெரிய கட்சியாக உருவெடுத்து, இதன் கூட்டணிக் கட்சியான மகாராட்டிரவாதி கோமந்த கட்சியுடன் இணைந்து அரசாங்கத்தை மனோகர் பாரிக்கர் தலைமையில் அமைத்தது.

மணிப்பூரில் தொடர்ந்து இரண்டு முறை இந்தியத் தேசிய காங்கிரசின் ஒக்ரம் இபோபி சிங் முதல்வராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு வழிநடத்தியுள்ளார். முக்கிய எதிர்க்கட்சிகளாக மணிப்பூர் மக்கள் கட்சி, பாரதிய ஜனதா கட்சி, தேசியவாத காங்கிரஸ் கட்சி மற்றும் ஜனதா தளம் - ஐக்கிய கட்சிகள் உள்ளன.^[6]

2012ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற 60 தொகுதிக்கான தேர்தலில் 2,357 வாக்குச்சாவடிகள் அமைக்கப்பட்டன. மொத்த வாக்காளர்கள் 17,40,820 பேர். இதில் 8,51,323 ஆண்கள் மற்றும் 8,89,497 பெண்கள். பிராந்திய ஒருமைப்பாடு (இது நாகாலாந்து மக்கள் முன்னணி, அண்டை மாநிலமான நாகாலாந்தின் ஆளும் கட்சி) மணிப்பூரின் தேர்தல் அரசியலில் நுழைந்ததிலிருந்து உருவாகியது. தேசிய நெடுஞ்சாலைகள் 39 மற்றும் 53இன் சாலை மறியல் மற்றும் கிளர்ச்சியாளர்களின் பங்கு ஆகியவை இந்தத் தேர்தலின் முக்கிய பிரச்சினைகளாக இருந்தன.^[7]

சனவரி 28ம் தேதி தேர்தல் நடந்தது. இதன் முடிவு மார்ச் 6ஆம் தேதி வெளியிடப்பட்டது.^[8][9] முடிவுகள் கீழே:^[10][11]

பஞ்சாப் இந்தியாவின் வடமேற்குப் பகுதியில் உள்ளது. இதன் தலைநகரம் சண்டிகர் ஆகும். இது ஒரு ஒன்றிய பிரதேசம் மற்றும் அரியானாவின் தலைநகரம் ஆகும்.

அரசியல் சூழ்நிலையில், பஞ்சாபின் மூன்று முக்கிய கட்சிகள் இரு அணிகளாகப் போட்டியிட்டன. இதில் தேசிய முற்போக்கு முன்னணி சிரோமணி அகாலி தளம் மற்றும் பாரதிய ஜனதா கட்சி இணைந்து தோற்றுவிக்கப்பட்டது. இதே நேரத்தில் ஐக்கிய ஜனநாயகக் கூட்டணியில் முக்கியமாகக் காங்கிரசு கட்சி ஆதிக்கம் செலுத்தியது. சிரோமணி அகாலி தளம் ஒரு காலத்தில் ஒன்றுபட்ட அகாலி தளமாக இருந்து பிரிந்து சென்ற பல பிரிவுகளை உள்ளடக்கியது. இந்து வாக்குகளைக் கூட்டணிக்கு ஆதரவாக ஒருங்கிணைக்கும் முயற்சியில் பாஜக முக்கிய பங்கு வகித்தது. 2002 சட்டமன்றத் தேர்தலில் காங்கிரசு முக்கிய இடம் வகித்தது. ஆனால் 2007 தேர்தல்களில் சிரோமணி அகாலி தளம், பாரதிய ஜனதா கூட்டணி முன்னிலைப்பெற்றது.

மாநிலத்தில் ஒரே கட்டமாக 30 சனவரி 2012 அன்று தேர்தல் நடைபெற்றது. பஞ்சாப் தேர்தல் முடிவுகள் மார்ச் 4, 2012 அன்று அறிவிக்கப்பட்டது.

பஞ்சாப் சட்டப் பேரவைத் தேர்தல்களில் மக்கள் ஆட்சிக்கு எதிராக வாக்களிப்பது வழக்கமாக உள்ளது. முதல்வர் பிரகாஷ் சிங் பாதலின் தலைமையிலான சிரோமணி அகாலி தளம் மற்றும் பாரதிய ஜனதா கட்சியின் கூட்டணி ஆட்சியில் தேர்தலின் போது இருந்தது. எதிர்க்கட்சியான இந்தியத் தேசிய காங்கிரசு முன்னாள் முதல்வர் அமரிந்தர் சிங் தலைமையில் தேர்தலில் போட்டியிட்டது. முதல்வரின் மகன் சுக்பீர் சிங் பாதலின் சாத்தியமான வாரிசு பிரச்சினையுடன், ஆளும் கூட்டணியின் ஆட்சி முக்கிய தேர்தல் பிரச்சினையாக இருந்தது.^[12][13]

முன்னாள் நிதியமைச்சர் மன்பிரீத் சிங் பாதல் தலைமையில் புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட பஞ்சாப் மக்கள் கட்சியினைக் கொண்ட முன்னணி சஞ்சா மோர்ச்சா ஒரு புதிய தேர்தல் வரவாகும். சஞ்ச மோர்ச்சா, இந்தியப் பொதுவுடைமைக் கட்சி, இந்தியப் பொதுவுடைமைக் கட்சி-மார்க்சிஸ்ட் மற்றும் அகாலி தளம் (லோங்கோவால்) ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது.^{[சான்று தேவை]}

ஜனவரி 30ஆம் தேதி தேர்தல் நடந்து, மார்ச் 6ஆம் தேதி முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டன.^[9] முடிவுகள் கீழே அட்டவணையில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன:^[10]

உத்தராகண்டம் உருவாக்கப்பட்டதிலிருந்து நடைபெற்ற இரண்டு தேர்தல்களிலும் தற்போதைய அரசாங்கங்கள் மாறிமாறி வந்துள்ளன. பாரதிய ஜனதா கட்சி முதல்வர் புவன் சந்திர கந்தூரி தலைமையில் தேர்தலில் போட்டியிட்டது. பிரதான எதிர்க்கட்சியான இந்தியத் தேசிய காங்கிரசிற்கு ஹரக் சிங் ராவத் தலைமை தாங்கினார். ஆனால் முதல்வர் வேட்பாளராக இவரது பெயர் முன்மொழியப்படவில்லை. இடைக்கால முதல்வர் பதவி வகித்த ரமேஷ் பொக்ரியாலின் அரசின் மீது சாட்டப்பட்ட ஊழல் குற்றச்சாட்டு இத் தேர்தலின் முக்கியப் பிரச்சனையாக இருந்தது.^[14]

சனவரி 30ஆம் தேதி தேர்தல் நடந்து, மார்ச் 6ஆம் தேதி முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டன.^[9] இந்தியத் தேசிய காங்கிரசின் விஜய் பகுகுணா, சட்டப் பேரவையில் கட்சியின் தலைவராக வாக்கெடுப்பில் வெற்றி பெறாத போதிலும் முதல்வராக நியமிக்கப்பட்டார். 32 சட்டமன்ற உறுப்பினர்களில் 24 பேர் ராஜ்புத் வேட்பாளர் ஹரீஷ் ராவத்தை ஆதரித்து முதல்வர் பதவியேற்பு நிகழ்ச்சியினைப் புறக்கணித்தனர். பதவி விலகும் எதிர்க்கட்சித் தலைவர் ஹரக் சிங் ராவத்தின் ஆதரவும் ராவத்துக்கு இருந்தது.^[15][16] தேர்தலின் விரிவான முடிவு கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது:^[10]

தற்போதைய முதல்வர் பிசி கந்தூரி தனது பதவியை இழந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.பாஜக சட்டமன்ற உறுப்பினர் கிரண் மண்டல் பதவி விலகியதால் காலியான சித்தர்கஞ்ச் தொகுதியில் சூலை 8ஆம் தேதி நடைபெற்ற இடைத்தேர்தலில் விஜய் பகுகுணா வெற்றி பெற்றார். இதனால் காங்கிரசின் இடங்கள் 33 ஆக உயர்ந்துள்ளது. மேலும் பாஜக பலம் 30ஆகக் குறைந்தது.

மாயாவதியின் பகுஜன் சமாஜ் கட்சி தனது முதல் முழு ஆட்சிக் காலத்தை நிறைவு செய்தது.^{[சான்று தேவை]} இருப்பினும், இதன் முதலமைச்சரின் நினைவாகச் சிலைகள் மற்றும் பூங்காக்கள் அமைத்ததில் ஊழல் மற்றும் விளம்பரத்திற்காக விமர்சனம் செய்யப்பட்டது. தேர்தலுக்கு முன்னதாக, பசக சில அமைச்சர்களை நீக்கியது. தற்போதைய சட்டமன்ற உறுப்பினர்களுக்குத் தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பு மறுக்கப்பட்டது.^[17] மற்றொரு முக்கியமான பிரச்சினையாக, உத்தரப் பிரதேச மாநிலத்தினை நான்கு சிறிய மாநிலமாகப் பிரிக்க முன்மொழியப்பட்ட பிரிவினை. இதனை முதன்மை எதிர்க்கட்சியான சமாஜ்வாதி கட்சி எதிர்த்தது.^[18]

பிப்ரவரி 8, 11, 15, 19, 23, 28 மற்றும் மார்ச் 3 ஆகிய தேதிகளில் ஏழு கட்டங்களாகத் தேர்தல் நடத்தப்பட்டது. சுமார் 59.5% வாக்காளர்கள் தங்கள் வாக்குரிமையைப் பயன்படுத்தினர். இதன் முடிவு 6 மார்ச் 2012 அன்று அறிவிக்கப்பட்டது.^[8][9] அகிலேஷ் யாதவ் உ.பி.யின் முதல்வராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.  விரிவான முடிவுகள் கீழே காட்டப்பட்டுள்ளது:

குசராத்தில் தேர்தல் இரண்டு கட்டங்களாக நடந்தது: முதல் கட்டம் 13 திசம்பர் 2012 மற்றும் இரண்டாம் கட்டம் 17 திசம்பர் 2012. வாக்கு எண்ணிக்கை திசம்பர் 20, 2012 அன்று நடைபெற்றது. 1995ஆம் ஆண்டு முதல் பாஜக மாநிலத்தில் பெரும்பான்மை பலத்துடன் உள்ளது மற்றும் முதல்வர் நரேந்திர மோதியின் தலைமையில் தேர்தலுக்குச் சென்றது. இந்தியத் தேசிய காங்கிரசு பிரதான எதிர்க்கட்சியாக இருந்தது. ஆனால் தேர்தலின் போது முதலமைச்சர் வேட்பாளர் யார் எனக் குறிப்பிடவில்லை.

வாக்கு எண்ணிக்கை 20 திசம்பர் 2012 அன்று காலை 8.00 மணி முதல் குஜராத் மாநிலம் முழுவதும் ஒவ்வொரு மாவட்டத்திலும் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் மாலை வரை தொடங்கி நடைபெற்றது. இந்தத் தேர்தல் முடிவுகள் பின்வருமாறு:

மொத்த இடங்கள்: 182முடிவுகள் அறிவிக்கப்பட்டன:182^[19][20]

பாஜக 16 தொகுதிகளில் 2%க்கும் குறைவான வித்தியாசத்தில் தோல்வியடைந்தது.^[21] காங்கிரஸ் 46% இடங்களை 5%க்கும் குறைவான வாக்கு வித்தியாசத்தில் வென்றது.^[22]

இமாச்சலப் பிரதேசத்தில் 68 சட்டமன்ற இடங்கள் உள்ளன. இவற்றில் 17 பட்டியல் இனத்தவருக்கும், 3 பழங்குடியினருக்கும் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளன.

மகாராட்டிரம் முழுவதும் உள்ள பல்வேறு நகரங்களில் பிப்ரவரி 16-ம் தேதி மாநகராட்சி தேர்தல் நடைபெற்றது. வெவ்வேறு நகரங்களில் தேர்தல் முடிவுகள் கட்சி வாரியாக வேறுபட்டன. தலைநகர் மும்பை, சிவசேனாவிற்கு பன்முகத்தன்மையை ஏற்படுத்தியது மற்றும் இரண்டாவது பெரிய நகரமான புனே தேசியவாத காங்கிரசு கட்சி பன்முகத்தன்மையை ஏற்படுத்தியது.

• ச. யா. குரேசி
• வீ. சு. சம்பத்

• பொதுவகத்தில் இந்தியத் தேர்தல்கள் 2012 தொடர்பாக ஊடகக் கோப்புகள் உள்ளன.

• இந்திய தேர்தல் ஆணையம்