காமரூப சாம்ராஜ்ஜியத்திற்குப் பின் உருவான திமாசா இராச்சியம் மற்றும் பிற ( காமதா இராச்சியம், சுதியா நாடு ) இந்த சமூகங்களில் சமூக-அரசியல் மாற்றங்களின் விளைவாக இடைக்கால அசாமில் உள்ள பழங்குடி சமூகங்களிலிருந்து தோன்றிய புதிய மாநிலங்களுக்கு எடுத்துக்காட்டுகள்.[6] ஆங்கிலேயர்கள் இறுதியாக 1832 இல் சமவெளிகளையும் 1834 இல் மலைகளையும்இராச்சியத்தை இணைத்தனர்.[7][7] இந்த இராச்சியம் காலனித்துவ அசாமின் பிரிக்கப்படாத கசார் மாவட்டத்திற்கு அதன் பெயரைக் கொடுத்தது. சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, பிரிக்கப்படாத கசார் மாவட்டம் அசாமில் மூன்று மாவட்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது: திமா ஹசாவ் மாவட்டம் (முன்னர் வடக்கு கச்சார் மலைகள் ), கசார் மாவட்டம், ஹைலாகாண்டி மாவட்டம். சீன நாளேடுகளில் இராச்சியத்தின் குறிப்புகளிடம் பெற்றுள்ளது.[8][9] அஹோம் புராஞ்சிகள் இந்த அரசை 'திமிசா' என்று அழைத்தனர்.[10]
18 ஆம் நூற்றாண்டில், கசாரி இராச்சியத்தின் ஆட்சியாளர்களுக்காக ஒரு தெய்வீக இந்து தோற்றம் கட்டமைக்கப்பட்டது. அது இடும்பன் என்றும், மன்னர்கள் இடும்பேசுவர் என்றும் பெயரிடப்பட்டது.[11][12]கிழக்கிந்திய நிறுவனம் கசாரின் நிர்வாகத்தை எடுத்துக் கொண்டபோது, இடிம்பா என்ற பெயர் அதிகாரப்பூர்வ பதிவுகளில் தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்பட்டது.[13]
சான்றுகள்
↑"In the 13th century the Dimasa kingdom extended along the south bank of the Brahmputra, from Dikhou to Kallang and included the Dhansiri Valley and the North Cachar Hills, with its capital at Dimapur." (Bhattacharjee 1987, ப. 222)
↑All the possibilities of the Kachari kingdom at Sadiya or some other places of Northeast India remain unproven theories until concrete evidence is provided. Therefore, as a term denoting this particular social group, I prefer Dimasa to Kachari in the following discussion.(Shin 2020, ப. 64)
↑"In the 13th century the Dimasa kingdom extended along the south bank of the Brahmputra, from Dikhou to Kallang and included the Dhansiri Valley and the North Cachar Hills."
↑"Dimasa conceive of themselves as the rulers and subjects of the Dimasa kingdom."
↑"During the 13th-16th centuries, while these continued to represent the rule over older peasant settlements in western and central Assam, there emerged alongside them also new kingdoms from several tribal bases, then undergoing a process of politico-economic transformation.
↑(Wade 1994) A verification tally issued in the fifth year of the Yong-le reign (1407/08) to the "Di-ma-sa Pacification Superintendency" The tally served the dual purpose of confirming the ruler's recognition by the Chinese state, and providing a tool by which to verify the status of court envoys."
↑"Ahom chronicals attest the existence of "Timisa kings" (khun-timisa) who ruled over a large area of middle Assam, initially from Dimapur on the western foothills of present-day Nagaland."
↑"An important change in the Dimasa political tradition occurred in the mideighteenth century, probably 1745, 1750 or 1755, when the centre of administration was moved from Maibong to Khaspur in the plains of Cachar.87 From this time onwards, the Dimasa rulers used the title ‘the Lord of Heḍamba’ in their own records."
↑(Shin 2020) "The name Hiḍimbā continued to be used in the official records when the East India Company took over the administration of Cachar.
குறிப்புகள்
Banerjee, A C (1990), "Reform and Reorganization: 1932-3", in Barpujari, H K (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. IV, Guwahati: Publication Board, Assam, pp. 44–76
Barpujari, S. K. (1997), History of the Dimasas (from the earliest times to 1896 AD), Haflong{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
Baruah, S L (1986), A Comprehensive History of Assam (book), New Delhi: Munshiram Manoharlal Publishers
Bathari, Uttam (2014). Memory History and polity a study of dimasa identity in colonial past and post colonial present (Ph.D.). Gauhati University. hdl:10603/115353.
Bhattacharjee, J. B. (1992), "The Kachari (Dimasa) state formation", in Barpujari, H. K. (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. 2, Guwahati: Assam Publication Board, pp. 391–397
Bhattacharjee, J B (1987). "The Economic Content of the Medieval State Formation Processes among the Dimasas of North East India". Proceedings of the Indian History Congress48: 222–225. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:22491937.
Bose, Manilal (1985), Development of Administration in Assam, Assam: Concept Publishing Company
Chatterji, S. K. (1951), "The Hidimba (Dima-sa) people", Kirata-Janakrti, The Asiatic Society, pp. 122–126
Gait, Edward A. (1906), A History of Assam, Calcutta{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
Jaquesson, François (2017). "The linguistic reconstruction of the past The case of the Boro-Garo languages". Linguistics of the Tibeto-Burman Area40 (1): 90–122. doi:10.1075/ltba.40.1.04van.
Maretina, Sofia A. (2011), "The Kachari state: The character of early state-like formations in hill districts of Northeast India", in Claessen, Henri J. M. (ed.), The Early State, vol. 32, Walter de Gruyter, pp. 339–359, ISBN9783110813326
Ramirez, Philippe (2007), "Politico-ritual variations on the Assamese fringes: Do social systems exist?", in Sadan, Mandy; Robinne., François (eds.), Social Dynamics in the Highlands of Southeast Asia Reconsidering Political Systems of Highland Burma, Boston: Brill, pp. 91–107
Rhodes, Nicholas G.; Bose, Shankar K. (2006), A History of the Dimasa-Kacharis As Seen Through Coinage, Mira Bose, Library of Numismatic Studies, Kolkata and Guwahati
Sarkar, J. N. (1992), "Early Rulers of Koch Bihar", in Barpujari, H. K. (ed.), The Comprehensive History of Assam, vol. 2, Guwahati: Assam Publication Board, pp. 69–89
Shin, Jae-Eun (2020). "Descending from demons, ascending to kshatriyas: Genealogical claims and political process in pre-modern Northeast India, The Chutiyas and the Dimasas". The Indian Economic and Social History Review57 (1): 49–75. doi:10.1177/0019464619894134.
Wade, Geoffrey (1994), The Ming Shi-lu (Veritable Records of the Ming Dynasty) as a Source for Southeast Asian History -- 14th to 17th Centuries, Hong Kong{{citation}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
