Селото се наоѓа во северните пазуви на планината Круша.[4]
Историја
Во Отоманското Царство
Палмеш изборно се наоѓало во јужното подножје на Беласица.[4] Мештаните претходно биле христијани, кои го примиле исламот во немирни години за да се заштитат.[3]
Палмиш, неколку маала на З од Порој, 6 часа пат по подножјето на Беласица и Круша. Приближно 200 куќи, сите Македонци-муслимани. Зборуваат македонски со мала разлика од Порој;[5] се облекуваат во особена црвена облека-антерија и потури. Доаѓаат на пазар во Порој со риба од Дојранското Езеро.[6]
Во 1924 г. жителите, како муслимани, се иселени во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на нивно место власта довела грчки колонисти. Во 1928 г. селото е претставено како чисто дојденско со 512 жители (144 семејства).[9]
След Втората светска војна Палмеш е преместен на југ, јужно од железницата.[4][10]
Во 1940 г. населението пораснало на 829 жители.[3] Тоа настрадало во Граѓанската војна и било повлечено во полските села. По војната дел од жителите се вратиле во Палмеш. Нешто подоцна од стратешки причини (како погранично место), селото било повлечено 3 км појужно, во новоизградени куќи близу железницата.[3]
Месности во Палмеш преименувани со службен указ на 6 јули 1968 г.
↑Нарекувајќи ги „Помаци“ и нивниот јазик „бугарски“ под влијание на бугарската пропаганда.
↑Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“(PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 860.
