இரேனியம்(VII) ஆக்சைடு

இரேனியம்(VII) ஆக்சைடு
Rhenium(VII) oxide
பெயர்கள்
	வேறு பெயர்கள் இரேனியம் ஏழாக்சைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	1314-68-7
	InChI InChI=1S/7O.2Re;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	123106
	SMILES O=[Re](=O)(=O)O[Re](=O)(=O)=O;
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	O7Re2
வாய்ப்பாட்டு எடை	484.40298 கி/மோல்
தோற்றம்	மஞ்சள் நிறப்படிகத் துகள்
அடர்த்தி	6.103 கி/செ.மீ3, திண்மம்
உருகுநிலை	360 °C (680 °F; 633 K)
கொதிநிலை	பதங்கமாகிறது
தீங்குகள்
ஈயூ வகைப்பாடு	பட்டியலிடப்படவில்லை
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்	மாங்கனீசு(VII) ஆக்சைடு; டெக்னீசியம்(VII) ஆக்சைடு; பெர்ரிரேனிக் அமிலம்
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். verify (இது ?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

இரேனியம்(VII) ஆக்சைடு (Rhenium(VII) oxide)என்பது Re₂O₇ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாடு கொண்ட கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். மஞ்சள் நிறத்திண்மமான இச்சேர்மம் HOReO₃ இன் நீரிலி வடிவமாகும். பெர்ரிரேனிக் அமிலம் Re₂O₇•2H₂O , Re₂O₇ ஆக்சைடுடன் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டுள்ளது. இரேனியம் சேர்மங்களின் தயாரிப்புக்கு Re₂O₇ ஒரு தாதுப் பொருளாக இருக்கிறது. இத்தாதுவை வறுக்கும் போது ஆவியாதலின் பகுதிப்பொருள்களாக இவை கிடைக்கின்றன.^[1]

அமைப்பு

படிகவடிவ Re₂O₇ ஒரு கனிம வேதியியல் பலபடியாகும். இப்படியில் எண்முக மற்றும் நான்முக இரேனியம் மையங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன. சூடுபடுத்தும்போது இப்பலபடி பலபடியல்லாத மூலக்கூற்று Re₂O₇ சேர்மமாக உடைகிறது. இம்மூலக்கூற்று வடிவமானது கிட்டத்தட்ட மாங்கனீசு ஏழாக்சைடை ஒத்துள்ளது. அதாவது இதில் ஒரு சோடி ReO₄ நான்முகங்கள் O3Re-O-ReO₃ உச்சியில் பகிர்ந்துகொள்கின்றன.^[2]

தயாரிப்பு மற்றும் வினைகள்

உலோக இரேனியம் அல்லது இரேனியம் ஆக்சைடுகள் அல்லது இதன் சல்பைடுகள் 500 முதல் 700 °செ வெப்பநிலையில் காற்றில் ஆக்சிசனேற்றம் அடைந்து இரேனியம் VII) ஆக்சைடு உருவாகிறது.:^[3]

Re₂O₇ தண்ணீருடன் தீவிரமாக வினைபுரிகிறது. தண்ணிரில் முழுமையாகக் கரைந்து பெர்ரிரேனிக் அமிலமாகிறது. ஆக்சிசனேற்ற வினைகளுக்கு வினையூக்கியாகச் செயல்படும் மெத்தில் இரேனியம் மூவாக்சைடு தயாரிப்பதற்கான முன்னோடியாகவும் இது செயல்படுகிறது.^[4]

மேற்கோள்கள்

↑ Hans Georg Nadler "Rhenium and Rhenium Compounds" Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Wiley-VCH, Weinheim, 2000. எஆசு:10.1002/14356007.a23_199
↑ Wells, A.F. (1984) Structural Inorganic Chemistry, Oxford: Clarendon Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-19-855370-6.
↑ Schmidt, M.; Schmidbaur, H., "Trimethylsilyl perrhenate", Inorg. Synth. 1967, 9, 149-151. எஆசு:10.1002/9780470132401.ch40
↑ W. A. Herrmann and F. E. Kuhn (1997). "Organorhenium Oxides". Acc. Chem. Res. 30 (4): 169–180. doi:10.1021/ar9601398.