Уладзімір Уладзіміравіч Навасяд

Уладзімір Уладзіміравіч Навасяд
Уладзімір Уладзіміравіч Навасяд
дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі[d]
	9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2001
Нараджэнне	12 красавіка 1968 (57 гадоў); Кіеў, УССР, СССР;
Партыя	Аб’яднаная грамадзянская партыя; Партыя свабоды і прагрэсу;
Адукацыя	Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь; МДУ імя А. А. Куляшова;

Уладзімір Уладзіміравіч Навасяд (руск.: Владимир Владимирович Новосяд; нар. 12 красавіка 1968, Кіеў) — беларускі грамадскі дзеяч, палітык.

Стваральнік студэнцкай арганізацыі «Студэнцкі саюз»^{[заўв 1]} (кан. 1980-х). Адзін з заснавальнікаў Рэспубліканскага студэнцкага саюза^{[заўв 2]}^{[крыніца?]}.

Дэпутат гарсавета г. Магілёва (1990—1996), адзін з ініцыятараў стварэння аддзела па справах моладзі ў г. Магілёве (1993)^{[заўв 3]} і яго кіраўнік (1993—1995)^{[крыніца?]}. Дэпутат Вярхоўнага Савету XIII склікання (1995—1996), намеснік старшыні Камісіі па дзяржаўным будаўніцтве і самакіраванню. Адзін з заснавальнікаў фракцыі «Грамадзянскае Дзеянне» (1995)^{[заўв 4]}^{[крыніца?]}. Пасля канстытуцыйнага крызісу і рэферэндуму звольнены з Вярхоўнага Савету з фармулёўкай «па скарачэнні штатаў» (1996)^{[крыніца?]}.

У 1995 г. стварыў^{[крыніца?]} і ўзначаліў Рэспубліканскую моладзевую арганізацыю «Грамадзянскі форум». У 1997 г. — ініцыятар стварэння першай моладзевай кааліцыі пад назвай «Маладая Беларусь»^{[крыніца?]}.

Дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь II склікання ад Ленінскага раёна г. Мінска (з 2000). Член сталай камісіі па дзяржаўным будаўніцтве і самакіраванні. Выносіў^{[заўв 5]} на разгляд Парламенту шэраг законапраектаў: «Аб альтэрнатыўнай службе», «Аб ашчаджэннях грамадзян», блок паправак у закон «Аб статуце Палаты прадстаўнікоў» і інш.^[1]

Падчас выбараў у мясцовыя саветы у 2003 г. выкрывая фальсіфікацыі, якія не дазволілі яго памочніку А.Мельнікаву атрымаць пасаду дэпутату Мінскага гарсавету ^[2].

Да ўдзелу ў парламенцкіх выбарах 2004 г. і мясцовых выбарах 2007 г. не быў дапушчаны выбаркамам. Падчас парламенцкіх выбараў 2008 г. не быў зарэгістраваны ў якасці кандыдата, але дамогся аднаўлення регістрацыі ў Цэнтральнай выбарчай камісіі^[3].

Працуе, разам з аднадумцамі, над стварэннем партыі ліберальнай арыентацыі — Партыі свабоды і прагрэсу (ПСП) (з 2003, па стане на 2007 зарэгістравана не была)^[4].

У 2008 г. прымае удзел у парламенцкіх выбарах. Балатуецца па Свіслацкай выбарчай акрузе у г. Мінску (мікрараёны «Серабранка» і «Лошыца»). Выступае супраць зняцця кандыдатаў ад апазіцыі перад днем галасавання^[5]. Падчас парламентскай кампаніі жорстка канфліктуе з кандыдатам «ад улады» Г.Давыдзька. Канфлікт дайшоў да пагроз з боку Давыдзькі «пасадзіць» Навасяда^[6]. Па выніках выбараў дэпутатам не стаў^[7].

Заўвагі

↑ «Студэнцкі саюз» паўстаў як альтэрнатыва камсамольскай арганізацыі ВНУ і дамагаўся развіцця студэнцкага самакіравання.
↑ Рэспубліканскі студэнцкі саюз — арганізацыя, што мела на мэце арганізаваны выступ супраць манаполіі камсамолу і КПСС у навучальных установах Беларусі.
↑ Першы падобны аддзел ў Беларусі. Пры аддзеле існавала Рада грамадскіх арганізацый, якая вырашала пытанні рэалізацыі моладзевай палітыкі ў горадзе.
↑ «Грамадзянскае Дзеянне» — фракцыя ў ВС XIII склікання на чале з Багданкевічам.
↑ Пры падтрымцы моладзі з «Грамадзянскага Форума».