இந்த நிலையம் தற்போது ஓர் இடைமாற்று நிலையம் என்று அழைக்கப்பட்டாலும், 28 நவம்பர் 2011 வரை, செயல்பாட்டு அடிப்படையில் இரண்டு மஸ்ஜித் ஜமெயிக் நிலையங்கள் இருந்தன.
ஒவ்வொன்றும் ஒருங்கிணைக்கப்படாத தனித்தனியான பயணச் சீட்டு முகைமைகளைக் கொண்டிருந்தன.
ஒரு வழித்தடத்தில் இருந்து மற்றொரு வழித்தடத்திற்கு பயணிகள் மாற விரும்பினால், அவர்கள் ஒரு வழித்தட அமைப்பிலிருந்து வெளியேறி, மற்ற அமைப்பில் நுழைவதற்கு முன், ஒரு புதிய பயணச் சீட்டை வாங்க வேண்டிய நிலை இருந்தது.[5]
அதே போல கிளானா ஜெயா வழித்தடத்திற்கும் தனி ஒரு மஸ்ஜித் ஜமெயிக் நிலையம் இருந்தது. அந்த இரு நிலையங்களும் தனித்தனிக் கட்டிடங்களாக இயங்கின.[6]
துன் பேராக் சாலை
அந்தக் கட்டத்தில் இரண்டு நிலையங்களுக்கும் இடையில் குறைந்த அளவிலான பாதசாரி நடைபாதைகள் இருந்தன. இதன் விளைவாகப் பயணிகள் வெயில் மழைக்கு உட்பட வேண்டியிருந்தது.
அத்துட்ன் ஒரு வழித்தடத்தில் இருந்து அடுத்த வழித்தடத்திற்கு மாற வேண்டும் என்றால் அதிலேயும் சிரமங்கள் இருந்தன. வாகன நெரிசல் நிறைந்த துன் பேராக் சாலையைச் சிரமப்பட்டுக் கடக்க வேண்டியிருந்தது.
28 நவம்பர் 2011 அன்று, இரண்டு அமைப்புகளையும் பிரிக்கும் கட்டண வாயில்கள் அகற்றப்பட்டன. அந்த வகையில் இரு நிலையங்களாக இருந்த மஸ்ஜித் ஜமெயிக் நிலையம்; தனி ஒரு நிலையமாக மாற்றம் கண்டது.
செரி பெட்டாலிங் வழித்தடம்
அம்பாங் வழித்தடம்; மற்றும் செரி பெட்டாலிங் வழித்தடங்கள், முன்பு இலகு தொடருந்து இஸ்டார் (LRT STAR)(Sistem Transit Aliran Ringan) வழித்தடம் என்று அழைக்கப்பட்டன. செந்தூல் தீமோர் எல்ஆர்டி நிலையத்தில் இருந்து அம்பாங் நிலையம் மற்றும் செரி பெட்டாலிங் நிலையம் வழியாக சோவ் லின் நிலையத்திற்கு இரண்டு தடங்களைக் கொண்டிருந்தது.
இலகு தொடருந்து இஸ்டார் திட்டம் முதன்முதலில் 1981-ஆம் ஆண்டு மலேசியப் போக்குவரத்து தலையாயத் திட்டத்தில் முன்மொழியப்பட்டது.
கோலாலம்பூர் நகர மையத்தைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளுடன் இணைக்கும் இலகு தொடருந்து வழித்தடங்களுக்கான ஒரு வலையமைப்பை அரசாங்கம் முன்மொழிந்தது. டிசம்பர் 1992-இல் அரசாங்கத்திற்கும் இஸ்டார் நிறுவனத்திற்கும் இடையே ஓர் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது.[7]
.jpg)
.jpg){kind=spacer}
_(exterior),_Kuala_Lumpur.jpg)
.jpg)
_(exterior),_Kuala_Lumpur.jpg)
.jpg)
.jpg)
