Гета ў Свіслачы (Свіслацкі раён)Гета ў Свіслачы (лістапад 1941 — 1 лістапада 1942) — яўрэйскае гета, месца прымусовага перасялення яўрэяў горада Свіслач і бліжэйшых населеных пунктаў падчас Халакосту. ГісторыяГорад Свіслач быў захоплены нямецкімі войскамі 26 чэрвеня 1941 года. Акупацыя доўжылася да 17 ліпеня 1944 года[1]. На момант акупацыі сярод 8000 жыхароў горада габрэяў было больш за 3000 чалавек[2]. Эвакуявацца з гэтага памежнага горада паспелі толькі некалькі габрэйскіх сем’яў[3] У лістападзе 1941 года немцы, рэалізуючы нацысцкую праграму знішчэння яўрэяў, арганізавалі ў Свіслачы гета. Яўрэям дазволілі ўзяць толькі тое, што можна было панесці ў руках і павезці на тачцы, і загадалі на працягу 6 гадзін перасяліцца ў гета ў раёне цяперашняй вуліцы Мяльнова, Камсамольскай і Горкага — да вуліцы Новая. Усе каштоўныя рэчы пры перасяленні адабралі паліцаі. Гета было абгароджана і строга ахоўвалася. Для кантролю выканання нямецкіх загадаў вязням загадалі стварыць юдэнрат і яўрэйскую паліцыю. Мясцовым жыхарам катэгарычна забаранялася размаўляць з габрэямі і заходзіць на тэрыторыю гета[4][5][3]. Вязняў ва ўзросце ад 16 да 60 гадоў выкарыстоўвалі на самых цяжкіх прымусовых работах, рабавалі, накладвалі розныя «кантрыбуцыі» і збівалі. За найменшую правіннасць расстрэльвалі[4]. Праз год існавання гета ў жывых засталося менш за палову яўрэяў[5]. 1 лістапада[2][3] (2 лістапада[6][7], 1 снежня[8]) 1942 года Свіслацкае гета было знішчана. Маладых вязняў адабралі і адправілі ў працоўны лагер у Ваўкавыск[9]. Астатніх габрэяў, большай часткай жанчын, старых і дзяцей, выбудавалі ў калону і павялі ў бок парку па вуліцы Дворнай. Асуджаных людзей прывялі ва ўрочышча Вішаўнік на ўскраіне Свіслачы, прымусілі самім выкапаць ямы і расстралялі. Расстрэл працягваўся з пяці гадзін вечара да сярэдзіны ночы, усяго былі забітыя больш за 1500 (1536[2][5][7]) чалавек[10][3]. Усяго былі забітыя больш за 3000 свіслацкіх габрэяў[5]. ПамяцьПомнік забітым усталяваны ва ўрочышчы Вішэўнік[11][12][13]. Крыніцы
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia