Халакост у Жыткавіцкім раёнеЗа час акупацыі практычна ўсе яўрэі Жыткавіцкага раёна былі забітыя, а нешматлікія ацалелыя ў большасці ваявалі пасля ў партызанскіх атрадах[1][2]. Яўрэяў у раёне забівалі ў Тураве[3], Жыткавічах[4], вёсках Ленін[5], Верасніца[6][7], Дзякавічы[8], Пасталы[9], Людзяневічы (105 чалавек у жніўні 1941 года)[10][11], Старыя Мілевічы[12], Перароў[13][14], Запясочча, Старажоўцы[15][16] і іншых месцах. У вёсцы Кажановічы ў студзені 1942 года немцы вывелі на ўскраіну вёскі 10 яўрэяў, загадалі выдзеўбці ў замерзлай зямлі яму і распрануцца. Затым на вачах у бацькоў забілі іх дзяцей, і толькі потым саміх дарослых[17]. Падчас карнай аперацыі нацыстаў «Прыпяцкія балоты» было забіта мноства яўрэяў, уключаючы 23 жніўня 1941 года ў вёсцы Чэрнічы, дзе частку яўрэяў расстралялі, а частку ўтапілі ў балоце[18]. У вёсцы Перароў у канцы жніўня (па іншых даных, у пачатку верасня) 1941 года паліцыі сабралі каля 30 яўрэяў-жанчын, 6 мужчын, старых і дзяцей, і пагналі пешшу ў Тураў. Каля вёскі Крэмнае мужчын расстралялі, а пакінутых 18 чалавек забілі побач з Тураўскай МТС[19]. У кастрычніку 1941 года немцы расстралялі яшчэ 15 яўрэяў ва ўрочышчы Пасека і 10 — на беразе Прыпяці каля Перарова[7]. Рэалізуючы нацысцкую праграму знішчэння яўрэяў, немцы стварылі на тэрыторыі раёна 4 гета:
У Жыткавіцкім раёне 7 чалавек былі ўдастоены ганаровага звання «Праведнік народаў свету» ад ізраільскага мемарыяльнага інстытута «Яд ва-Шэм» «у знак глыбокай удзячнасці за дапамогу, аказаную яўрэйскаму народу ў гады Другой сусветнай вайны»: Максімюк Наталля, Іванова (Максімюк) Наталля[23], Корбут (Вялічка) Марыя, Цуба Вера, Вялічка Павел[24], Верабей Дзяніс і Верабей Ева[25]. Помнік забітым яўрэям усталяваны ў Тураве[26] і шэсць — у Леніне[27][28][29]. Крыніцы
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
