Халакост у Клічаўскім раёнеЗа час акупацыі практычна ўсе яўрэі Клічаўскага раёна былі забітыя, а нешматлікія ацалелыя ў большасці ваявалі пасля ў партызанскіх атрадах[1][2][3]. Яўрэяў у раёне забівалі ў пасёлку Клічаў[1][4], вёсках Дулебня[2], Куцін[5], Ліпніца[6] і іншых месцах. Рэалізуючы нацысцкую праграму знішчэння яўрэяў, немцы стварылі на тэрыторыі раёна адно гета — у Клічаве, у якім з лета 1941 года да 14 кастрычніка 1941 года загінулі больш за 600 яўрэяў[4]. Падчас расстрэлу клічаўскіх яўрэяў у Паплавах выжыць удалося адзінкам. З брацкай магілы выбраліся цырульнік Брэслаў, сястра яго жонкі і яшчэ адзін чалавек. Каваль Мойша схаваўся ў разоры і выратаваўся ад расстрэлу. Адна параненая 28-гадовая габрэйка ноччу выбралася з ямы, хавалася ў вёсцы, але праз год яе ўсё роўна выдалі і расстралялі[2]. У вёсцы Закупленне сям’я Сіліных выратавала Моту Гіршэвіча Сахрая[3]. У Клічаўскім раёне 2 чалавекі — Скрыпко Аляксандра і Дыбаль (Скрыпко) Марыя — былі ўдастоены ганаровага звання «Праведнік народаў свету» ад ізраільскага мемарыяльнага інстытута «Яд ва-Шэм» «у знак глыбокай удзячнасці за дапамогу, аказаную яўрэйскаму народу ў гады Другой сусветнай вайны». Званне было прысвоена за выратаванне Рубінчык Цылі ў вёсцы Галубок (па іншых інфармацыі — у вёсцы Новы Востраў)[7]. Помнікі забітым яўрэям Клічаўскага раёна ўстаноўлены на месцы расстрэлу яўрэяў Клічава каля вёскі паплавы ва ўрочышчы «Лясное»[8][9] і ў вёсцы Дулебня[2]. Крыніцы
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
