Поглед на селото Батинци со планината Китка во позадината
Оваа населба, со голем пораст на населението, се наоѓа на територијата на Општината Студеничани, јужно од централното место Скопје, на оддалеченост од 14 км. Селото е сместено во долината на Маркова Река и е рамничарско на надморска височина од 280 метри.
Атарот зафаќа простор од 8,7 км2. На него преовладува обработливото земјиште на површина од 597,4 ха, на шумите отпаѓаат 134,8 ха, а на пасиштата само 41,5 ха. Селото, во однос на земјоделството, има полјоделска функција.[2]
Население
Население во минатото
Година
Нас.
±%
1948
551
—
1953
567
+2.9%
1961
845
+49.0%
1971
1.819
+115.3%
1981
3.239
+78.1%
Година
Нас.
±%
1991
2.321
−28.3%
1994
4.117
+77.4%
2002
5.364
+30.3%
2021
7.267
+35.5%
Според опширните османлискидефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било мешано со христијанско и муслиманско население, каде имало 14[3]христијански и 9 муслимански[4] домаќинства. На овој попис биле забележани 43 мажи христијани, со 2 новороденчиња и 31 маж муслиман со 2 новороденчиња. Било забележано дека 5 мажи муслимани со своите семејства се тазе доселени. Се проценува дека селото во тој период имало 166 жители.
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија во 1931 година, селото имало 200 Турци.[7]
Во населбата се доселил значителен број муслимани од Санџак, така што селото, според бројот на населението, мошне се зголемило. Во 1961 година имало 845 жители, а во 1994 година 4.117 жители, од кои 2.135 Албанци, 306 Турци, 8 Роми, 1 Србин и 1.667 останати.
Пописот од 1991 година не бил целосно одржан во Батинци, бидејќи дел од неговото население одбило да учествува, односно го бојкотирало неговото одржување, поради што за таа пописна година, во селото нема целосни податоци.
Според пописот од 2002 година, во селото имало 5.364 жители, од кои: 36 Македонци, 3.217 Албанци, 407 Турци, 2 Роми, 1 Србин, 1.660 Бошњаци и 41 останат.[8]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 7.267 жители, од кои 17 Македонци, 4.473 Албанци, 616 Турци, 2 Власи, 2 Срби, 1.625 Бошњаци, 41 останат и 491 лице без податоци.[9]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[10]
Година
Македонци
Албанци
Турци
Роми
Власи
Срби
Бошњаци
Ост.
б.п.
Вкупно
1948
—
—
—
—
—
—
—
—
—
551
1953
—
133
408
16
—
—
...
10
—
567
1961
4
157
653
...
...
1
...
30
—
845
1971
1
195
1.016
—
...
7
...
600
—
1.819
1981
3
1.018
529
1
—
1
...
1.687
—
3.239
1991
2
143
260
7
—
1
...
1.908
—
2.321
1994
—
2.135
306
8
—
1
...
1.667
—
4.117
2002
36
3.217
407
2
—
1
1.660
41
—
5.364
2021
17
4.473
616
—
2
2
1.625
41
491
7.267
Најголем дел од населението кое се определило како останати, всушност претставуваат Бошњаци, бидејќи во периодот 1961 - 1994 не постоела можност за декларирање на бошњачки народ.
Родови
Батинци е мешано село.
Според истражувањата од 1950 година. Родови во селото биле:
Албански
Доселеници:Исовци (4 к.) доселени се од селото Драчевица. Таму имале роднини наречени Штека; Бајрамовци (9 к.) доселени се од селото Драчевица, а таму од областа Матија во северна Албанија. Го знаат следното родословие: Арслан (жив на 25 г. во 1950 година) Атула-Зендел-Бајрам, кој се доселил; Нуровци (5 к.) доселени се од Калиса во северна Албанија; Аметоски (4 к.) и Исеиноски (2 к.) доселени се од Тетовско. А таму од северна Албанија; Абдиловци (2 к.) доселени се од северна Албанија; Муслиовци (3 к.) доселени се околу 1935 година од Кумановско. А таму од северна Албанија; Џеладин (1 к.) доселени се од Тетовско; Абаз (1 к.) доселени се од селото Света Петка. Таму имале роднини наречени Аљиалар; Зеадиноски (1 к.) доселени се од селото Вртекица. Таму им биле роднини Дервише; Рушитоски (5 к.) и Саитоски (2 к.) доселени се во 1946 година од селото Дресница. Таму се доселиле од селото Горно Количани, каде припаѓале на родот Чајан.
Торбешки
Доселеници:Суљовци (12 к.) доселени се од селото Долно Количани. Таму имале истоимени роднини; Мемедоски (11 к.) доселени се од селото Долно Количани. А таму од некое мијачко-торбешко село во Долна Река; Бакиовци (4 к.) доселени се од селото Цветово. Таму имаат роднини, подалечно потекло од Дебарско; Таировци (3 к.) доселени се од селото Долно Количани. Подалечно потекло од Долна Река; Рушитовци (1 к.) доселени се од Долно Количани. Таму имаат роднини, подалечно потекло од Долна Река.[11]
↑Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија. Скопје: Патрија. стр. 20–21.
↑Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на христијанското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2021.
↑Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на муслиманското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2020.
↑Верковиќ, Стефан (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи. Санкт Петербург.
↑„Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
↑Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтатАрхивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
↑Трифуноски, Јован (1958). Слив Маркове Реке - антропогеографска проматрања. Филозофски факултет-Скопје.